الهه - غریبه آشنا

ساعت 9:13 عصر شنبه 88/10/12

3بیزاری

بیزارم از آن کس که بر مرداب دل بست

بی اعتنا برآب پاک چشمه مانده

دست نیازوچشم او برآسمان ست

هرسو که بادش می برد ، زآن سوست رانده.

بیزارم از مرغی که ترک آشیان گفت

بیزارم از بومی که بر ویرانه دل بست

بیزارم از بلبل که پیمان بست با باغ

تا باغ خالی دید هر پیوند بگسست

بیزارم از طاووس رنگین

از کبک سر در برف برده

از بلبل پیمان شکسته

رعدی که غریده ست یکدم ، زودمرده

بیزارم از امید ، از یاس

از آرزو ، ازعشق ، از شرم

ازآنکه می لولد میان خاروخاشاک

وزآنکه می خوابد درون بستر نرم

ازبوتهء خشم

از ابر نفرین

از چشمهء مهر

از کوه تحسین

بیزارم از هرکس ، زهرچیز

ازهرکه امیدی به دل می پروراند

وزهرکه نومیداست و معلون است و مطرود

غمگین نشیند تاکه مرگش وارهاند

بیزارم از هرکس که پاکش می شمارید

وزهرکه درچشم شما خوارست و ناپاک

از زندگی واز زمین ، ازمرگ وانسان

از آسمان واز خدا ، پژواک

! پژواک! فریدون ایل بیگی

¤ نویسنده: الهه

نوشته های دیگران ( )

ساعت 8:48 عصر شنبه 88/10/12

3آینه

آینه

هرآینه

از آین هیى مى گذرم

دو نیم م ىشوم

نیمى ام آب

نیمى ام سنگ

نیمه ى آب ىام از نیمه ى سنگى ام فواره مى کشد

و نیمه ى سنگى ام از آب سر بر م ىکشد

تا چشم سنگ ىام

در آبیاى چشم آب ىام

خیره مى شود

خروش نیمه ى آبى ام

هیمنه ى نیمه ى سنگى ام را

چکّه

آب مى کند

آبى از درون سنگ

سنگى از درون آب جارى م ىشود

جریان نیمه ى آبى ام

سکون نیمه ى سنگ ىام را صیقل م ىدهد

آینه اندر آینه م ىشوم

و هرچه را که از من م ىگذرد

دو نیم مى کنم

نیمى آب

نیمى سنگ

همیشه نیمه ى سنگ ى از نیمه ى آبى

سر بر م ىکند

و خروش نیمه ى آبى از نیمه ى سنگى آینه م ىسازد

آینه در آینه

با خم یک ابرو تکرار شکن م ىشوم

آنک

از آین هیى مى گذرم

و جهانى جان م ىگیرد

زیر ستاره ی صبح

صمص صا م کش شف فی

¤ نویسنده: الهه

نوشته های دیگران ( )

ساعت 8:40 عصر شنبه 88/10/12

3سیب

سیب

آفتابی

در دلم می درخشد

و آهنه آتاب عشق را

حاشیه می زنم

از آن سوی مرگ باز می گردم

با سبدی از خوابهای سیب آلود

آمده ام به آنارِ نهرِ لحظه های آبی رنگ

تا بشویم این

سیب های خواب آلود

عبور می آنم

از دالان های پوشیده به برگ

بس نکته ها برای گفتن و

لب خاموش

درختان خیس پائیزی

عریان اند

هوای عصر طراوتی یافته از باران

غمی نیست

تا نگاه تو هست

ای بهارٍ در راه!

من خرسندم

به اندوه عشق

ای هم سایه نسیم!

تو دور می شوی

دور

می مانی اما

همیشه در حضور

« هر خلوتی آآنده از توست »

مهدی موذن جامی

¤ نویسنده: الهه

نوشته های دیگران ( )

ساعت 7:48 عصر سه شنبه 88/10/1

3غریبه آشنا دوستت دارم بیا

چه کنم دوستش دارم شوخی که نیست حرف یک عمر در به دری است صحبت کلی آوارگی است شکایتی نیست حرف شکایت که در عشق بیاید باید فاتحه این حکایت را خواند تازه بعد از عمری عاشقی همین امشب از من پرسید:مگر تو دوستم داری؟و من یقین دارم دیوانه تر از مجنون خیره به پرسش عجیبش هفت آسمان حیرت را سیر کردم و برگشتم راستی! گفتم برگشتم او هم برگشت.درست است از سفر آن سوی اقیانوسش برگشت اما نه پیش من.او مال همه است و من آرزو میکنم هیچ کس مال او نباشد.اما مگر میشود او حرفی نزد ننوشت سکوت کرد اما جوری که به بی قانونی غرور شکسته یک عمر عاشقی ام برنخورد فهماند که قصد دارد مرا کنار بگذارد.

¤ نویسنده: الهه

نوشته های دیگران ( )

ساعت 7:38 عصر سه شنبه 88/10/1

3دلتنگی؟؟؟؟؟؟

اگه از کسی دلتنگ شدی و فکر میکنی که اون اصلا درکت نمیکنه چون در جایگاه تو نیست ولی اگه کمی دقت کنی میبینی که هیچ کس بهتر از خودت به دردت نمی خوره پس روی پای خودت وایسا تا محتاج دیگری نباشی.

¤ نویسنده: الهه

نوشته های دیگران ( )

< 1 2 3 4

3 لیست کل یادداشت های این وبلاگ